Dieta ujemnych kalorii to jedna z propozycji dla odchudzających się wiosną, latem lub wczesną jesienią. Dlaczego? Ponieważ jadłospis opiera się na świeżych owocach i warzywach, a te dostępne są właśnie w cieplejszych porach roku. Spożywanie ich wiąże się z osiągnieciem ujemnego bilansu energetycznego naszego jadłospisu, co sprzyja odchudzaniu.
Dieta ujemnych kalorii trwa dwa tygodnie. Pozwala schudnąć nawet 6 kg. Z uwagi na niską energetyczności oraz tempo utraty masy ciała, dieta ujemnych kalorii to dieta restrykcyjna. Przed jej zastosowaniem warto 
zastanowić się, czy nie istnieją przeciwwskazania lub przedyskutować jej ewentualne skutki uboczne z lekarzem lub dietetykiem. Przeciwwskazaniami do stosowania tejże diety będą: zbyt młody wiek, ciąża i laktacja, cukrzyca, intensywny wysiłek fizyczny, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, choroby nowotworowe i inne, poważne, przewlekłe choroby.
Podstawową zasadą diety jest spożywanie produktów, do strawienia i przyswojenia których organizm zużywa więcej energii, niżeli one same dostarczają. Idealnym przykładem jest seler. Porcja tego warzywa (100 g) dostarcza jedynie 8 kcal, zaś organizm musi wygospodarować 100 kcal na strawienie i wchłoniecie selera. Energię organizm będzie czerpał z zapasów zmagazynowanych w tkance tłuszczowej. Twórcy diety zalecają opieranie jadłospisu na niskokalorycznych warzywach i owocach bogatych w błonnik pokarmowy, który rozpycha ściany żołądka, potęgując uczucie sytości występujące po posiłku. Im więcej go w diecie, tym mniej posiłków zjemy, czyli dostarczymy mniej kalorii. Oczywiście nie należy przesadzić z ilością błonnika w diecie, gdyż jego nadmiar powoduje wzdęcia, biegunkę, może sprzyjać zaburzeniom wchłaniania i niedoborom pokarmowym. Należy także pamiętać o odpowiednio wysokim spożyciu płynów. Dzienny limit energetyczny w diecie ujemnych kalorii powinien oscylować w granicach 1000-1200 kcal.
Jak dostarczyć „ujemne kalorie”?
Znajdziemy je głównie w zielonych warzywach, takich jak brokuły szparagi, sałata, jarmuż, kapusta oraz innych produktach z tej grupy: burakach, cebuli, porze, cukinii, marchewce, kalafiorze, selerze naciowym, papryce chili, kukurydzy, sałacie, szpinaku, zielonej fasolce oraz groszku cukrowym. Większość warzyw należy spożywać na surowo lub gotować al dente (na półtwardo), aby nie podnosić ich indeksu glikemicznego. Można je przyprawiać, jednak solenie nie jest w tej diecie wskazane.
Z owoców można wybierać: jabłka, jagody, żurawinę, melon, mango, truskawki, maliny, poziomki, owoce cytrusowe, brzoskwinie, śliwki, a także obfitujące w cenne enzymy odchudzające ananasy i grejpfruty. Z owoców możemy przyrządzać koktajle i musy (bez żadnych dodatków, jedynie na bazie owoców).
Ryzyko stosowania diety?
Spożywanie wyłącznie warzyw i owoców przez okres 14 dni może nieść pewne ryzyko. Warzywa czy owoce, mimo że są zdrowe, nie będą w stanie dostarczyć organizmowi wszystkich składników odżywczych (zwłaszcza białek i tłuszczów). Dużą wadą diety jest jej restrykcyjność, która z pewnością spowoduje uczucie głodu i może przyczynić się do efektu jo-jo po zakończeniu kuracji. Dlatego należy przed rozpoczęciem tej diety poważnie rozważyć wszystkie jej zalety i skonfrontować je z wadami.
